Ελληνικές εκλογές και δασικές πυρκαγιές.

 Σε άρθρο τους, στις 5-7-200 9, στην http://www.kathimerini.gr, οι  καθηγητές στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Σπύρος Σκούρας και Νίκος Χριστοδουλάκης σε εργασία  τους μεταξύ των άλλων έγραφαν:

"... Η αβελτηρία κατά τις προεκλογικές περιόδους προκαλείται είτε από την ηθελημένη επιλογή των εκάστοτε κυβερνώντων να παρακάμψουν τους κανόνες επειδή η παύση του κοινοβουλευτικού ελέγχου τους προφυλάσσει από ενοχλητική δημοσιότητα, είτε από την αθέλητη χαλάρωση της διοίκησης την οποία όμως αρκετοί εκμεταλλεύονται για να προωθήσουν αμφιλεγόμενες υποθέσεις. Συχνά άλλωστε το σήμα της χαλάρωσης το δίνει η ίδια η πολιτική ηγεσία, καθώς αφιερώνει περισσότερο χρόνο στην προσπάθεια επανεκλογής παρά στον τομέα ευθύνης της...

Σε άρθρο τους, στις 5-7-2009, στην http://www.kathimerini.gr, οι  καθηγητές στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Σπύρος Σκούρας και Νίκος Χριστοδουλάκης σε εργασία  τους μεταξύ των άλλων έγραφαν:

"... Η αβελτηρία κατά τις προεκλογικές περιόδους προκαλείται είτε από την ηθελημένη επιλογή των εκάστοτε κυβερνώντων να παρακάμψουν τους κανόνες επειδή η παύση του κοινοβουλευτικού ελέγχου τους προφυλάσσει από ενοχλητική δημοσιότητα, είτε από την αθέλητη χαλάρωση της διοίκησης την οποία όμως αρκετοί εκμεταλλεύονται για να προωθήσουν αμφιλεγόμενες υποθέσεις. Συχνά άλλωστε το σήμα της χαλάρωσης το δίνει η ίδια η πολιτική ηγεσία, καθώς αφιερώνει περισσότερο χρόνο στην προσπάθεια επανεκλογής παρά στον τομέα ευθύνης της..."

Στις 25-8-2009 στο   http://e-cynical.blogspot.gr  χαρακτηριστικά γράφεται σε σχετική ανάρτηση: "...Τα στοιχεία είναι πολλά ώστε να μην χωρά αμφιβολία ότι οι πυρκαγιές σε περιόδους εκλογών πολλαπλασιάζονται. Δεν είναι δύσκολο να μαντέψουμε το λόγο. Η ανάγκη ψήφων «αναγκάζει» τις κυβερνήσεις να εκστομίζουν υποσχέσεις και αρκετά συχνά να προβαίνουν σε ρυθμίσεις είτε για την αποκατάσταση των ήδη υπαρχόντων αυθαιρέτων, είτε για ένταξη στο σχέδιο πόλης ανένταχτων και δασικών περιοχών.Και για του λόγου το αληθές, ας δώσουμε ένα παράδειγμα κυβερνητικής τροπολογίας η οποία κατατέθηκε τον Ιούνιο του 2007, (προσέξτε, λίγους μήνες πριν τις εκλογές), από τον κ. Μπασιάκο, με τις υπογραφές των τότε υπουργών Οικονομίας και Αγροτικής Ανάπτυξης, η οποία ανέστειλε κάθε κατεδάφιση αυθαιρέτου μέσα σε δάσος ή δασική έκταση μέχρι να κυρωθεί τελεσίδικα ο δασικός χάρτης της περιοχής. Φυσικά και οι γάτες γνωρίζουν ότι τέτοιος χάρτης δεν υπάρχει πουθενά, ούτε προβλέπεται να καταρτιστεί στο ορατό μέλλον. Η χώρα μας πολύ απλά δεν διαθέτει εθνικό δασολόγιο για το 94% των ελληνικών δασών. Η κραυγαλέα αυτή τροπολογία, μετά από τις αντιδράσεις που συνάντησε τελικά δεν περπάτησε, αλλά κανένας δεν εγγυάται ότι δεν πέρασαν παρόμοιες σε μεταγενέστερο χρόνο, ή ότι οι ιθύνοντες δεν σταματούν νυχθημερόν να απεργάζονται τρόπους για να τις επαναφέρουν νύκτωρ προς ψήφιση.Ένα άλλο παράδειγμα αφορά στις εκλογές του 2004, οπότε και κατατέθηκε ρύθμιση με την οποία απαλλάσσονταν οι αυθαίρετοι οικιστές εντός δασών από την καταβολή της προβλεπόμενης ειδικής αποζημίωσης. Υπάρχει νόμος που εξειδικεύει τα πρόστιμα, (χαμηλά προ του 2004, υπέρογκα για μετά), φευ! στην πράξη όμως έτσι κι αλλιώς, καταστρατηγείται με ...ετεροχρονολογήσεις. Ομοίως, η τότε υπουργός ΠΕΧΩΔΕ κ. Βάσω Παπανδρέου έδωσε υπό προϋποθέσεις δικαίωμα ηλεκτροδότησης σε όσα αυθαίρετα είχαν χτιστεί έως τα τέλη του 2003. Υπολογίζεται ότι περισσότερα από 100.000 αυθαίρετα ηλεκτροδοτήθηκαν με βάση αυτή τη ρύθμιση σε όλη τη χώρα.Μα, εύκολα θα αναρωτηθεί κανείς. Αν η εκάστοτε κυβέρνηση ευελπιστεί να αποσπάσει ψήφους από τους καταπατητές, δεν είναι εύλογο να περιμένει ότι θα χάσει άλλους τόσους και ακόμα περισσότερους από τους υπόλοιπους οι οποίοι δεν έχουν ή δεν σκοπεύουν να σφετεριστούν δημόσια γη, καμένη ή μη. Εκτός και αν οι δεύτεροι αποτελούν μειοψηφία, οπότε καλώς οι κυβερνήσεις πράττουν, ως πράττουν. Στην πραγματικότητα αποτελούν όντως μειοψηφία, όχι όμως πολύ μεγάλη, διότι ένα υπολογίσιμο τμήμα της υποτιθέμενης αυτής μειοψηφίας καιροφυλακτεί να αλλάξει στρατόπεδο με την πρώτη ευκαιρία. Σύμφωνα με τα στοιχεία του νεοπαγούς «παρατηρητηρίου των εν δυνάμει οικοπεδοφάγων μαχητών», 400,000 ετοιμοπόλεμοι συμπολίτες μας έχουν στρατοπεδεύσει στα περίχωρα προστατευόμενων περιοχών περιμένοντας το σύνθημα της επέλασης. Ενώ, άλλοι οργανωμένοι στις ελαφρές ταξιαρχίες των ευαγών «οικοδομικών συνεταιρισμών» ετοιμάζονται να διεκδικήσουν γύρω στα 200,000 στρέμματα δασικής έκτασης Σύμφωνα με τα τελευταία έγκυρα στοιχεία, η λεία που απεκόμισαν από προηγούμενες εκστρατείες δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητη. Αυτή τη στιγμή υπολογίζεται ότι το 1 από τα 4 σπίτια στην Αττική είναι αυθαίρετο, ενώ ο συνολικός αριθμός τους υπολογίζεται σε περίπου 300,000! Επίσης, από τα 7 εκατομμύρια οικοδομές που έχει συνολικά η Ελλάδα, γιατί οικοπεδοφάγοι ευδοκιμούν και αλλού, υπολογίζεται ότι τα 1,5 - 1,7 εκατομμύρια είναι αυθαίρετες.

Τόσο το ενδιαφέρον γράφημα της Καθημερινής, όσο και τα ενδεικτικά παραπάνω κείμενα, απλά  ¨με ανοικτές πηγές¨δίνουν μια, μάλλον άλλη μιά διάσταση στο τεράστιο ζήτημα των δασικών πυρκαγιών.

Σαφώς και δεν  μπορεί να δοθεί "εγκληματολογική  ή τεχνική πυροσβεστικά απάντηση" , κατά πόσο  οι εκλογές επεμβαίνουν στο καταστροφικό αυτό γιά την πατρίδα μας φαινόμενο.

Πάντως σε κάθε περίπτωση, ένας αποτελεσματικός σχεδιασμός προστασίας, θα πρέπει να λαμβάνει όλες τις παραμέτρους.

Αυτό που ειδικά στην περίπτωση της φετινής χρονιάς, είναι κατά πόσο τα αποτελέσματα κυρίως των αυτοδιοικητικών εκλογών  θα επηρεάσουν την εμπλοκή της αυτοδιοίκησης στον αντιπυρικό σχεδιασμό. Το γεγονός της αλλαγής διοίκησης σε Δήμους και Περιφέρειες, τέλη Μάη και η ανάληψη της διοικησής τους από τους νέους αιρετούς, στα τέλη του καλοκαιριού, μοιραία προκαλεί  μια δυσχέρεια που πρέπει να ληφθεί υπόψη.

Πέρα από τα υπόλοιπα και ιδιαίτερα σοβαρά προβλήματα του μηχανισμού δασοπροστασίας, είναι αναγκαίο, οι Αιρετοί Άρχοντες της αυτοδιοίκησης σε όλους τους βαθμούς να δεσμευτούν ότι ανεξαρτήτως της εκλογής τους ή μη  θα δείξουν την ίδια ζέση στα ζητήματα του αντιπυρικού σχεδιασμού, του οποίου ο χρόνος δεν συνταυτίζεται με αυτόν του "πολιτικού χρόνου".

Και μιας και τα παραπάνω αντιμετωπίζουν με πολιτικό τρόπο το ζήτημα, τον επίλογο θα το κάνει ένα κείμενο του σύγχρονου διανοητή, του Κορνήλιου Καστοριάδη, (τίτλο  «Τα προβλήματα δημοκρατίας σήμερα», 1989):" Είναι έπειτα το πρόβλημα το οικολογικό για το οποίο ο καθένας αδιαφορεί ή ενδιαφέρεται για μικρές του απόψεις, τι στιγμή που ζούμε πάνω σε μια μπαρουταποθήκη ή αν προτιμάτε μια άλλη παρομοίωση, πριονίζουμε συστηματικά, καθημερινά, το κλαδί επάνω στο οποίο είμαστε καθισμένοι. Αυτή την στιγμή που μιλάμε κατά πάσαν πιθανότητα πρέπει να υπάρχουν περί τις εκατό χιλιάδες εκτάρια τροπικών δασών στην Βραζιλία, τα οποία καίγονται και καίγονται συστηματικά για να δημιουργηθούν αγροτικές εκτάσεις, αλλά όχι μόνο στην Βραζιλία, σε όλη την τροπική ζώνη τα δάση καταστρέφονται. Στην Ευρώπη τα μαζί με την καταστροφή των δασών συμβαδίζει η καταστροφή βιολογικών ειδών κατά χιλιάδες και κατά δεκάδες χιλιάδες. Όπως το είχε πει ένας μεγάλος επιστήμων για τους ιστορικούς του μέλλοντος, η μεγαλύτερη τρέλα της ανθρωπότητας στον εικοστό αιώνα δεν θα φανούν ούτε οι πόλεμοι, ούτε οι πυρηνικές βόμβες, ούτε καν και αν γινόταν τρίτος παγκόσμιος πόλεμος πυρηνικός, για αυτή την περίοδο ήταν η καταστροφή του βιολογικού πλούτου της γης."