Ήταν ο ισχυρός συμβολισμός προς όλες τις κατευθύνσεις ότι ο μισθωτός κόσμος, ο κόσμος του καθημερινού μόχθου δεν διαχωρίζεται από ψευδεπίγραφες γραμμές και χαρακώματα, αλλά ενώνεται ισχυρά με τους δεσμούς της κοινής τους κοινωνικής ταξιθέτησης, που ειδικά σήμερα, χαρακτηρίζεται από τις συνθήκες εξαθλίωσης και φτωχοποίησης.
Η αλυσίδα της φτώχειας είναι δυνατή και το χάλκεον χέρι της μνημονικής κατοχής απίστευτα βαρύ.
Ο αγώνας πρέπει να είναι συνεχής, αν θέλουμε να περισώσουμε την αξιοπρέπεια τουλάχιστον και τη περηφάνεια μας ως λαός, αλλά το κυριώτερο ως άνθρωποι μιας πατρίδας εξίσου, διαχρονικά περήφανης.